به طور کلی دونوع خستگی در ورزش داریم : خستگی مرکزی ( عصبی)،خستگی محیطی ( عضلانی).البته نوع خستگی در ورزش بستگی به نوع ورزش نیز دارد . فرد خسته معمولا از ادامه دادن تمرین معذور است .

خستگی مرکزی :

یعنی امکان تولید نیرو توسط سیستم عصبی مرکزی کاهش میابد . این نوع خستگی در افراد عادی و کمتر ورزش کرده بیشتر مشاهده می شود . فرد از نظر روانی احساس ناتوانی در ادامه دادن تمرین می کند . در حالی که عضلات هنوز توانایی کافی برای تولید نیرو را دارند . اغلب خستگی های ورزشی( در افراد غیر ورزشکار ) در حقیقت از همین نوع هستند .

خستگی محیطی :

در این نوع از خستگی ، با توجه به شرایط ایجاد شده در عضله ( کمبود انرژی ، تولید زیاد اسید لاکتیک ،کمبود آب و الکترولیت ها و …) ادامه دادن تمرین بسیار مشکل و غیر ممکن می شود . در ورزش های استقامتی (دو ، کوهنوردی و…)خستگی به علت کاهش و یا تخلیه ذخایر «گلیکوژن» رخ می دهد.
در ورزشهای سرعتی و قدرتی خستگی عموما به
علت افزایش تولید اسید لاکتیک رخ می دهند.